Donaties
De Kroniek van Enkhuizen wordt gewaardeerd door veel Enkhuizers, Oud-Enkhuizers en toeristen en daar zijn wij uiteraard erg blij om.
Wilt u een donatie doen aan de Stichting Kroniek van Enkhuizen om zo het onderhoud / behoud van deze website, de billboards en de voortzetting van de kranten te stimuleren, dan kunt u gebruikmaken van het rekeningnummer 145974375 t.a.v. de Stichting Kroniek van Enkhuizen.
|
De Kroniek van Enkhuizen brengt de Enkhuizer geschiedenis opnieuw tot leven
Middels infozuilen op 19 locaties verdeeld over de stad worden beelden en krantenverhalen van het tijdperk 1880 tot 1935 opnieuw uitgelicht.
Een historisch document voor de stad Enkhuizen, waaraan een speciale wandelroute gekoppeld is. Ter ondersteuning van deze wandelroute is een historische krant uitgegeven.
Op deze website vindt u het laatste nieuws en kunnen bewoners en geïnteresseerden verder meeschrijven aan de Enkhuizer geschiedenis.
Onderwerp: Categorie
Niet
alleen op Internet is de Kroniek van Enkhuizen te vinden.
Meestal staat er woensdags een artikel voor die Kroniek ook in de
Enkhuizer Courant, geschreven door Oud-Enkhuizen voorzitter
Klaas Koeman. In deze artikelen wordt telkens een gebeurtenis uit
een bepaald dece...
Onderwerp: Categorie
Heel lekker weer was het toen
ik een keer op het Weelenpad fietste. Dat Weelenpad is vanuit
Enkhuizen mooi aangelegd, niet recht uit, recht aan, maar
slingerend door weilanden en een stukje bos, richting Lutjebroek.
Alle jaargetijden is het mooi om daar te fietsen en op dat m...
Onderwerp: Categorie
Al weer
een tijdje geleden bezochten mijn vrouw en ik de Zaanse Schans.
Onze auto met fietsdrager parkeerden we op een Carpoolplaats een
eind daar vandaan en fietsen er verder naar toe. We bekeken de
aparte, groen geverfde huisjes en ook het oudste Albert Heijn
winkeltje werd ...
Onderwerp: Categorie
Op de foto mijn Vader Klaas Visser en mijn Moeder
Lies Visser Slok met de viskraam, op het
Verlaat in Enkhuizen,
dit is al heel wat jaren terug ik denk zo ongeveer 1959,ik was net
15 jaar.
Omdat ze altijd samen op de kermis stonden moe...
Onderwerp: Categorie
In de dertiger- en veertiger jaren hadden mijn grootouders, Steven
en Ella Ton een viswinkel op Dijk 6,
Ik zou het zo leuk vinden om, mede t.b.v. hun laatst levende
dochter, Annie Ton, ( inmiddels 91) in contact te komen met
Enkhuizers die herinneringen aan mijn Opa en Oma en mijn tante
Annie hebben.
Ook foto's van het pand Dijk 6 zijn zeer welkom. Het is het huis
naast het huid...
Onderwerp: Categorie
Als jochie was het voor mij altijd een avontuur als ik met de boot
meemocht. Die vertrok ´s ochtends om 0600 uur uit
Enkhuizen. Eerst deden de brugwachters van de havendienst de
drommedaris brug trouw open om die tijd, later ging de boot
s´middags al door de brug, zeker om overuren van de havendienst te
verminderen. Die had je vroeger niet, je deed gewoon wat je
werruk was.&...
Onderwerp: Categorie
School A aan de Kuypersdijk, meneer Kries, zijn vrouw gaf Duitse
les aan de HBS. die heb ik nooit gehad, ik zat er op van 1951 tot
1957 denk ik. Juffrouw Van Veen, die gaf me een keer een
draai om mijn oren, maar het deed niet zeer, het was meer de
verassing en de schaamte die me deed huilen in de eerste
klas. Verder werdeen er geen lijfstraffen meer toegepast,
meer deelsommen maken...
Onderwerp: Categorie
Binnenkort
wordt het nieuwe Medisch Centrum aan de Molenweg in Enkhuizen
opgeleverd. Ziet er mooi uit zo van buiten, geen saai gebouw, maar
net alsof het allemaal aparte herenhuizen zijn. Verschillende
plaatselijke huisartsen zullen daarin praktijk gaan houden,
waaronder ook d...
Onderwerp: Categorie
Precies
vijftig jaar geleden, vooral in januari 1963, was het een zeer
strenge winter. Als dienstplichtig militair in die tijd had ik mij
(niet ziek zijnde) ziek gemeld bij de Kazerne in Nunspeet. Bijna
niemand in Enkhuizen had toen telefoon, op middenstanders en
dokters na, d...
Onderwerp: Categorie
Als je
aan het eind van de zeemuur (of begin, net hoe je ‘t bekijkt) de
dijk op gaat langs het algemene kerkhof van Enkhuizen, grazen daar
herten van Sprookjeswonderland. Wij, kinderen van het Havenkwartier
(en niet alleen wij) gingen op die plek daar ’s zomers, eind jaren...
In onze rubriek in Weekblad
de Drom publiceren wij elke week een foto uit ons archief.
Bijvoorbeeld een bruin geworden portret of een vervaagde foto met
een gezellig uitziende bijeenkomst met een aantal Enkhuizers.
Van veel foto’s weten wij niet waar in Enkhuizen of wanneer het is
of wie de mensen die er op staan zijn.
Help ons het onbekende weer bekend te maken! Herkent u iets of
iemand? Laat het ons weten via
e-mail, telefoon of Word gratis
lid van de Kroniek van Enkhuizen en plaats een reactie bij de
foto waarover u ons meer kunt vertellen. De reacties worden zowel
hier op de Kroniek van Enkhuizen als in Weekblad de Drom geplaatst.
Elk jaar maakte de afdeling Openbare Werken een verslag van haar
activiteiten voor de burgemeester. Die kon dat dan gebruiken voor
zijn nieuwjaarsrede in de raad. In de eerste jaren na de oorlog
konden alle activiteiten van de Dienst op een A-viertje. Er werd
nog niet zoveel gebouwd in de stad. Geld was er niet, voor alles
was toestemming uit Den Haag nodig en die kwam mondjesmaat.
Bouwmateriaal was schaars, hout en glas zaten nog in de
distributie. De dienst was er wel trots op dat de beplanting, die
enorm geleden had in de hongerwinter, weer hersteld was. Voor veel
Enkhuizers was het teken van hoop dat er weer bomen op de Vest
stonden.
Het was gloeiend heet in augustus 1975. Het was zo warm dat er veel
scholen een tropenrooster invoerden. Vooral in de nieuwbouwscholen
met die grote ramen, was het 's middag niet te harden. De maand was
met een mooi feest begonnen. Wijda Mazereeuw was met twee maal
zilver en één maal brons teruggekeerd van de wereldkampioenschappen
zwemmen in Cali in Columbia. En dat moest gevierd worden. Er
wachtte haar een ware Triomftocht.
Het was bijna een handgemeen geworden tussen de Urkers en de
biologen van het RIVO, het Rijksinstituut voor Visserij onderzoek.
Ze hadden in de nacht van 19 op 20 juli 1971 gezamenlijk met de
kuil gevist en de gevangen paling naar de afslag van Enkhuizen
gebracht. Daar dreigde het uit de hand te lopen. Al bijna zeventig
jaar woedde er onder de vissers, en in Den Haag, een felle
discussie over de Zuiderzeevisserij.
Het was niet het mooiste schilderij van Paulus Potter. De honden
staan er wat krampachtig op. En dat losse hondenpootje op de
voorgrond ligt er wat willekeurig. Geen wonder dat Potter het doek
nooit verkocht had. Terwijl er in Den Haag, waar hij woonde toen
hij het schilderij maakte, toch genoeg buitens waren waar zo'n
jachtstuk prima paste. Maar de Enkhuizers waren trots op hun
Berenjacht. Het grote schilderij (3,05 x 3,38 m) hing in de Witte
Zaal van het stadhuis alsof het ervoor gemaakt was. Toch hing het
er nog maar sinds 1925.
Na het debacle van het plan 'de Kom van Enkhuizen' moest het
stadsbestuur op zoek naar een nieuw structuurplan. Deze keer liet
de gemeente eerst onderzoek doen. Het SOW kreeg de opdracht om de
toekomst van Enkhuizen te beschrijven. Het Samenwerkings Orgaan
Westfriesland was in 1968 opgericht. Zo'n 29 gemeentes deden daarin
mee. Het SOW regelde tot 2005 van alles én had een bureau voor
sociaalwetenschappelijk onderzoek. Dat bureau kwam met een totaal
andere visie. Natuurlijk moest Enkhuizen groeien. De stad moest ook
zijn deel van de overloop uit de Randstad voor zijn rekening nemen.
Veertigduizend inwoners zouden er in het jaar 2000 zijn.
Er werd al jaren over het verkeer in Enkhuizen gesproken. Een
promenade in de Westerstraat, de grachten dempen, de Koepoort
slopen, die rare knik in de Westerstraat bij de Westerkerk recht
trekken. Het was allemaal al een keer voorgesteld. Eind jaren
zestig wilde het stadsbestuur een totaal plan voor de hele stad.
Het zou een einde moeten maken aan alle discussies over het
verkeer, de winkels en de toevloed van toeristen. Het gerenommeerd
Rotterdamse bureau Kuiper, de Ranitz, van der Ree en van Tol werd
in de arm genomen om een zogenaamde ‘structuurschets’ te schrijven.
De Kom van Enkhuizen werd de fraaie titel van het stuk.
In 1970 ging je naar de politie als je wat verloren had en gevonden
voorwerpen werden nog netjes op het bureau ingeleverd. In de
Enkhuizer Courant verscheen met enige regelmaat een lijstje van die
gevonden en verloren voorwerpen, de Oogst van de Straat heette deze
rubriek. Zo werden er in de zomer 1969 een autoped gevonden, een
stuk plastic met een bandje, twee damesjurken, een bed met een
matras, bedelarmbandjes en horloges en de sleuteltjes van een
Zündapp en een Taunus. Ook werden er twee poesjes op straat
aangetroffen. Zelfs de vinders van een aantal portemonnees brachten
die netjes naar de politie.
In januari 1973 kwam het bericht dat het Snouck van
Loosenziekenhuis dicht moest. Er werd onmiddellijk een actiecomité
opgericht dat de sluiting moest voorkomen. Een maand later al
organiseerde het comité een bijeenkomst in de Nieuwe Doelen waar
niet alleen alle raadsleden waren maar ook het bestuur van het
ziekenhuis.
Al in 1969 had het bestuur van het Snouck van Loosenziekenhuis een
aanvraag voor een nieuw ziekenhuis naar Den Haag opgestuurd. Het
oude gebouw, het was in 1900 in gebruik genomen, voldeed niet meer
aan de eisen die je aan een ziekenhuis mocht stellen. Maar het
bestuur, onder de voorzitterschap van burgemeester De Zeeuw, kreeg
geen toestemming.
Zoek in Beeldarchief
Zoekt u specifieke beelden van Enkhuizen op deze website? Via het bovenstaande formulier kunt u alle foto’s en videos op deze website doorzoeken.
|
|
